افسون

از شب، میان اینهمه پسکوچه ها گمی!
تا صبح، روی فندکشان در توهّمی

بر ما چه رفته است که اینقدر ساکتیم
با تو چه کرده اند هنرمند ِ مردمی؟!

از آرمان ِ مشترک ِ دست توی دست
تا آدمی که خسته شده از هرآنچه هست

از دستبند خسته ی من تا فرار تو
از حسرت دراز کشیدن کنار تو

باران گِل شده وسط ِ چاله چوله ها
تا سایه ی ِ دراز ِ غروب ِ کوتوله ها

یعنی دلم شکست... اگرچه صدا نداشت
که هیچ چیز، ارزش اشک تو را نداشت!

نکات مهم:

• درصورتی که گوینده هستید و این شعر را خوانش کرده اید و یا فایل صوتی این شعر را دارید  لطفا آن را همراه با توضیحات به ایمیل Neyestan.Raha@gmail.com ارسال کنید تا به صورت رایگان درج شود.
• برای درج آثار خود به صورت رایگان با ایمیل Neyestan.Raha@gmail.com در تماس باشید. 
• برای انتقادات و پیشنهادات در مورد این اثر در همین پست نظر بدهید.