افسون

شعر شباهتش به تو

.::  شاعر: حسین پناهی ::.

مسافر آخرین واگن اکسپرس خوابم

و به وضوح صدای زنجیرهای تعهد جدیدی را

در آینده پاهایم حس میکنم

و چون از نعمت پینگ پنگ بی بهره ام

به جای سردرد با جملات آوا میسازم

بی توجه به انعکاسش در جنگل

ما کودکان باهوش

بی هیچ گونه تعلیمی از پیش

قیود و واسطه ها را  از  بریم

در سایه سار معنویت و نان و پیاز و همیشه...

وحسرت های تاب دار ابدی

که نیز عقاب های خوابگرد را مانند است!

نپرسیده خواهیم شمرد

تیره چندگانه ماکیان را

که از آن زمره اند

کلاغ رویاها و مرغ همسایه

و نیای رنجور زیر لحاف

آن پاشکسته

به دنبال خود می کشاند بال های تنبلش را

چون باد کنک کودکان

و این مرغ سیاه

که ضامن یک روزه مرخصی بی آزارترین زندانیست

که زمستان گذشته

بیست و چند دانه انار دزدیده است تا دانه کند

و آخرین...

که موصوفش را می شود ((مان)) نوشت!

((مان)) کپک بی حوصلگی ست!

از آن رو که

لحظات برگشته از دیروز باید گردگیری شوند

و عطر صابون قدیمی

بر گردنشان بیش از دو ساعت نمی ماند

ترش می شوند زود

چون رطب کرمان

بدون هیچ انحصاری!

مخفف من و شما و ایشان البته در تحلیل!

بگذر!

بی چینه دان و بال

و آن چشم های ریز

که پاک ترین آینه هراسند!

این نوع غریب

به خاطر آن محال قریب به اتفاق و ناممکن

سبد زرین گونه ای دیگر را

برای یک لقمه نان

که حقیقتا همان نان است در تحلیل نان

بسته گان ده گانه از عرش می گذرند

و از قاب پنجره ای نورانی

که حشو و زواید اقاقیا

در تحلیل

دل بی دلیل و وسیعش را

به درد آورده است!

عقابان مهربان

با پیشانی های پر چین و چروک

که برای گفتن یک دروغ کوچک گل برگ می شوند

در تحلیل

بر اندام گلی زرد

یا خواب زنی

یا دفتر شاعری

چیزی شبیه آثار ادویه بر سنگ بعد از باران!

آنها به محض دیدن یک دست لباس نو،

فقط یک دست لباس نو

بر اندام یک مرد یا یک منبع مسی و استوانه ای

یا یک آنتن

خم می شوند

خم تر از سروهای بلند در برابر باد!

مقصود

تاکید بر تاییدهاست!

در دوران ناگزیری

بلوطی پابرجاست که ریشه از سنگ بگذراند

و بزی چرنده علف فرداست

که امروز دورتر از دست گرگ سم بر میدارد

و تلاش مذبوحانه زبان

چون آخرین بع و ماغ و هاپ!

این هرج و مرج بی کرانه

این قیل و قال ها

که نفی و اثباتشان

هردو نفی و اثبات زندگی ست!

دلیل دل پاکی

پاک تر از برفی که بر کاج ما

وکاج شما

و کاج ایشان می نشیند

ساعتی سکوت می کنم

چاره ای نیست

این بار سنگین و پدرانه فقط سوت میزنم...

پرندگان خطای باصره اند

و آن سایه های در هم تنیده

فسیل خاطرات!

آن سوی مرگ

راهیست که رهنمون سعادت ما خواهد بود!

راهی به درخشندگی!

کوره راهی باریک،

که مارا از دبستان به خانه می رساند

با همان دل که در سینه جوجه ها می تپد...

روی صندلی چوبی نشسته ام!

مشرف بر ایلی اسطوره در انتهای تاریخ!

سرمست از عطر آن ارغوان و این آویشن!

هزار نادر سترگ

داس دروی فردای بچه های خود را تیز می کنند

و هزار تهمینه آبستن

میان دود و تاپاله و آه

نان امشب خانه را پخت می کنند

و آینده چون نارنجی بی فصل

از دست چروکیده مادری که در تاریکی ایستاده است

به سمتم دراز می شود...

و حالا دستم را

به آرامی از کنار پنجره جمع و جور میکنم

و با چشم باز می اندیشم:

تخم آن یونجه که در حسرتش گلوی همه گاوها می سوزد

و چشم شترها خیس اشک می شود

در جیب ماست!

در جیب ما!

پس حق بدهیم اگر این روزها

بی دلیل مرتع ها و بلدرچین ها را

به آتش می کشانیم

و پشت افراها و برف ها

با آن همه مدال های خودساخته

بر لانه مورچه ها ادرار می کنیم...

سرانجام کلید این قفل هزار منی را

یکی از نوادگان ما

با خود به دنیا خواهد آورد!

گفتم نان

و لعنت بر من

اگر در این ده ساله زندگی

یک بار!

حتی یک بار

آن بوی نان را شنیده باشم

و دوباره سکوت...

قرینه است ،

این درخت ُ آن درخت ،

بر آبی بی انتهای بالاتر !

تنها جای تو خالی ست ،

سبزه قبای خواب ُ خیال ِ من !

و دوباره خش خش ِ گربه ی یاد ِ تو

که به حیاط ِ دلم برگشته است !

می نشینم

و در جمعیت نیمه روشن ِ آن سوی پنجره

در ایستگاه دنبال کسی شبیه ِ تو می گردم . . .

و خوب می دانم که کسی کـَـس نمی شود

زیرا هیچ انسانی قادر به ادامه انسانی دیگر نیست !

پس بازی ها فقط یک بازی اند ُ همین !

با این وجود کسی شبیه تو را پیدا می کنم

و از او دور می شوم . . .

و هر چه دورتر می شوم ،

شباهتش به تو بیشتر و بیشتر می شود . . .

و باز سکوت !

آیا زنان از آن رو اسم اعظم عشق را از برند که مادرند؟

نمی دانم...

چشم ها را می بندم تا همه تو را به یاد بیاورم

هندسه پیراهنت

عسل نگاهت

و صدایت را

        که شبیه رنگ فندک من است....

نکات مهم:

• درصورتی که گوینده هستید و این شعر را خوانش کرده اید و یا فایل صوتی این شعر را دارید  لطفا آن را همراه با توضیحات به ایمیل Neyestan.Raha@gmail.com ارسال کنید تا به صورت رایگان درج شود.
• برای درج آثار خود به صورت رایگان با ایمیل Neyestan.Raha@gmail.com در تماس باشید. 
• برای انتقادات و پیشنهادات در مورد این اثر در همین پست نظر بدهید.