افسون

من گلی ناچیدنی دیدم چنان خورشید او را

ماه بود اما و دستی زآسمانم چید او را

من که جز با چشم پاک دوستی او را ندیدم

تا تو آیا با کدامین چشم خواهی دید او را

در غزل های سلیمانیت بنشان اش که چون من

خنده ی دیو ات نگریاند اگر دزدید او را

او دلش عیار می خواهد تو را می خواهد آری

_ کاشکی هرگز عیار من نمی سنجید او را

پر غرور است و به سر امید فتحی تازه دارد

بشکنیدم تا شکست من دهد امید او را

او غمی دارد که غیر از خنده درمانی ندارد

این غزل ها را بخوانید و بخندانید او را

نکات مهم:

• درصورتی که گوینده هستید و این شعر را خوانش کرده اید و یا فایل صوتی این شعر را دارید  لطفا آن را همراه با توضیحات به ایمیل Neyestan.Raha@gmail.com ارسال کنید تا به صورت رایگان درج شود.
• برای درج آثار خود به صورت رایگان با ایمیل Neyestan.Raha@gmail.com در تماس باشید. 
• برای انتقادات و پیشنهادات در مورد این اثر در همین پست نظر بدهید.